Onze stop in Sihanoukville is het begin van de drukste week van de hele cruise. We hebben drie havendagen op rij, met daarna 1 rustdag op zee, gevolgd door alweer drie havendagen. Zes havens op zeven dagen is behoorlijk ambitieus, dus beslissen we om het erg rustig te houden op onze eerste stop.

Vanaf nu kan ik meespreken over de verschrikkingen van ‘Nam. Echt waar. Ik kan verhalen vertellen over “die keer dat ik in de tunnels van de Vietcong achterna werd gezeten door de Russen”. Ik weet hoe het voelt om door je voorraad kogels te zitten, terwijl je omsingeld wordt door Vietnamezen, en ik heb aan de lijve ondervonden hoe het voelt om een tank in te nemen. Vandaag zijn we namelijk op excursie geweest naar de Cu Chi tunnels rond Ho Chi Minh (het vroegere Saigon), om te leren over de Vietnam-oorlog vanuit het standpunt van de Vietnamezen.

De reden dat we in Nha Trang stoppen is het ellenlange gouden zandstrand en de bijhorende boulevard vol hotels, winkels en restaurants. Aangezien wij niet echt strandliggers zijn, en benieuwd zijn naar het “echte” Vietnam, gaan wij vandaag op tempeljacht.

P&O heeft vandaag geleerd dat een ongeluk nooit alleen komt. Onze doklocatie is op voorhand drie keer veranderd met heel veel gemopper als gevolg. De shuttle naar het centrum werd geblokkeerd door “sociale acties” van de plaatselijke taxichauffeurs, waardoor honderden toeristen geblokkeerd zaten in het terminalgebouw. De tenderoperaties liepen weer volledig mank, met als gevolg dat de meeste mensen uren moesten wachten voor ze terug naar het schip konden, terwijl ze voortdurend lastiggevallen werden door bedelende kinderen, en als klap op de vuurpijl heeft het bijna de hele namiddag gegoten.

Darwin is een van de weinige stops waar ik nog nooit eerder van gehoord heb. Ik vind het dan ook niet gemakkelijk om te beslissen wat we gaan doen vanuit deze haven, en heb een aantal hulplijnen ingeschakeld. Ik heb raad gevraagd aan een paar Australiers die we op de boot hebben leren kennen, ik heb wikitravel gelezen, en ik ben in de bib de Lonely Planet voor Australie gaan bekijken. Al mijn verschillende bronnen begonnen met dezelfde waarschuwing: het klimaat is hier bijzonder mensonvriendelijk, dus je moet goed gek zijn om vrijwillig in Darwin te gaan wonen.

Dinsdagmorgen worden we gewekt door een speciale aankondiging van de kapitein met slecht nieuws. Onze voorziene stop in The great Barrier Reef van vandaag wordt afgelast. In plaats van te gaan snorkelen in het grootste onderwaterparadijs ter wereld, hebben we een extra dag op zee. Een mens zou voor minder met het verkeerde been uit bed stappen.

Wij vinden dat je niet naar Australie kunt gaan zonder koala’s en kangoeroes te zien, dus dat is wat we van plan zijn in Brisbane. We gaan naar de Lone Pine Koala Sanctuary voor onze introductie in de wondere wereld van de Australische fauna.

Toen we in Southampton stonden aan te schuiven om aan boord te mogen, viel ons al op dat we er niet bepaald uitzien als de doorsnee P&O cruisers. Wij zijn ongeveer 30 jaar jonger dan de meeste andere reizigers, en we hebben dan ook al heel veel reacties gekregen op onze jonge leeftijd.

Een eerste misvatting is dat we deel uitmaken van het personeel. Toen we op dag 2 stonden aan te schuiven voor een tafel in het hoofdrestaurant, zagen we een koppel niet zo subtiel naar ons wijzen: “Tiens, de crew mag hier blijkbaar ook eten”.

Er zijn niet veel dingen waarvoor je mij om 5u30 uit mijn bed mag schoppen, maar voor onze aankomst in Sydney maak ik graag een uitzondering. De kapitein laat ons weten dat het na al die jaren nog steeds zijn favoriete haven is, en zelfs de Australische passagiers die al heel hun leven in de stad wonen, zetten de wekker op een onmogelijk uur om niets van de pret te missen. We kunnen hen geen ongelijk geven want het is ronduit geweldig om de zon te zien opkomen van achter de beroemde Sydney Opera, en om de “Coat hanger” brug steeds groter te zien worden naarmate we de stad naderen.

Gisteren stond geheel in het teken van de stad, dus is het maar eerlijk dat we dat vandaag compenseren met een brokje Nieuw Zeelandse natuur. Zoals de naam al doet vermoeden is de Bay of Islands een schitterende baai vol kleine, groene eilandjes en vandaag heeft de kapitein onze Aurora in het midden van al dat moois geparkeerd. We ontbijten op het buitendek en zijn onmiddellijk helemaal verkocht. Wat een mooie omgeving.