Samen op stap

We worden wakker in ons hotelletje in het dorpje West Yellowstone, Montana, en kunnen niet wachten om het park opnieuw in te rijden, en Montana terug om te ruilen voor Wyoming. Onze eerste kennismaking met Montana was niet bepaald een succes te nomen. West Yellowstone zelf maakt een redelijk verloederde indruk, en de service in het hotel was heel on-Amerikaans onverschillig. In het enige niet-zo-supermarktje waren de kassier en zjn zakkenvuller te druk bezig met het bespreken van hun favoriete pornosites om ons te helpen. Vreemd.

Buffelfile!We zijn Yellowstone nog maar net binnengereden als we in een file terecht komen. Na een half uurtje aanschuiven, zien we twee verfrommelde auto’s die half in de berm geparkeerd staan. Thomas herkent in een van de betrokken voertuigen de wegpiraat die ons gisteren verschillende keren ingehaald heeft.

Daarna kunnen we weer vlot doorrijden, en onze eerste stop voor vandaag is “Roaring Mountain”, een heuvel vol thermische activiteit. Het is leuk om de benen eens te strekken, maar het is buiten nog ontzettend koud, en dat wil ook zeggen dat de meeste bezienswaardigheden verstopt liggen onder een gigantische dampwolk. Als we weer in de auto zitten, krijgen we al snel een andere attractie te zien: er wandelt een gevaarlijk uitziend beest naast onze auto. Volgens mij is het een van de vele coyotes die het park rijk is, maar Thomas is ervan overtuigd dat het om een van de zeldzame wolven gaat. Jammer genoeg hebben we geen tijd voor een foto, dus het zal altijd een mysterie blijven.

De schuldigenWe zijn nog aan het napraten over de snuit en het gewicht van de coyote/wolf als we voor de tweede keer in een file terecht komen. We rijden al ongeveer een half uur stapvoets voor we de oorzaak van de file achterhalen: er wandelt een kudde bizons over de weg. Heel af en toe wijken ze voldoende uit om te grazen zodat er een auto kan passeren, maar meestal blokkeren ze het volledige rijvak. Bij elke auto die hen voorbij steekt, komen wij iets dichter bij de grote beesten. Er rijden nog ongeveer vier auto’s voor ons als de bizons definitief de graskant instruinen, en triomfantelijk blijven staan om hun collectie auto’s te bewonderen. Onze eerste bizonfile, het is eens iets anders.

Terrassen in de Upper LoopOns hoofddoel van vandaag is Mammoth Hot Springs, waar de warmwaterbronnen natuurlijke terrassen gecreeerd hebben. We beginnen met een scenic drive door de Upper Terraces, maar dat is nog maar een klein voorsmaakje van wat je op de boardwalk tussen de Lower terraces kunt zien. Het mooiste stukje is aan de Opal Terraces, en we hebben het geluk dat er net een ranger in de buurt is die het spektakel van commentaar voorziet. Ze beschrijft wat er sinds gisteren en vorige week allemaal veranderd is: de oranjetinten zijn op bepaalde stukken veel feller geworden, gebieden die nu helemaal onder water staan, waren gisteren nog droog, en de terrassen zijn hier ontzettend snel aan het groeien. Al deze veranderingen zorgen ervoor dat de boardwalk om de paar maanden helemaal opnieuw aangelegd moet worden om plaats te maken voor de nieuwe terrassen, en om de toeristen zo dicht mogelijk bij de mooiste plekjes te brengen zonder natte voeten te krijgen.

De Opal TerrassenNadat we de terrassen uitgebreid bewonderd hebben, is het tijd om te gaan lunchen. We gaan picnicen aan een riviertje waar we omsingeld worden door bedelende chipmunks. We laten ons niet doen door hun smekende blikken en eten alles zelf op. Mwoeha.

Bacterietjes in de hot springsDaarna rijden we door naar Llamar Valley, wat volgens de parkbrochures de beste plek is om wildlife te spotten. We zijn nog niet helemaal in de vallei, of we zien al hele kuddes grazende bizons. Hoe verder we rijden, hoe mooier het wordt. Het landschap is hier helemaal anders dan de stukjes Yellowstone die we gisteren en vanmorgen bezocht hebben. Hier zijn amper bomen, en de struiken hebben deze tijd van het jaar een mooie gouden glans. De strak blauwe lucht, het blinkende riviertje, met het gouden gras, en dan honderden grazende biefstukken op pootjes. We kopen een bekertje koffie om op het gemak van dit mooie spektakel genieten.

BuffelsHeel even probeer ik mij te verplaatsen in de schoenen van de Wyomingenaars die iedere dag door dit mooie gebied mogen rijden, en ons waarschijnlijk gek verklaren. Geef toe, wij zouden ook vreemd opkijken mocht iemand op het West-Vlaamse platteland aan de kant van de weg gaan staan om de typische Belgische koeien en maïsvelden te bewonderen.

Het is tijd voor een beetje actie, en we beslissen om de korte wandeling naar Trout Lake te doen. Het is een steile klim die ons naar een vredig meertje brengt. Helemaal anders dan de rookspuwende geysers, maar ideaal om tot rust te komen.

Na ons wandelingetje is het al tijd om langzaam richting ons hotel te vertrekken. Het is nog meer dan 2u rijden, en het duurt niet lang voor we in de derde file van de dag belanden.

Trout LakeDeze keer weten we onmiddellijk wat er aan de hand is: er zijn wegenwerken, en er is een heel stuk eenrichtingsverkeer, waardoor we ongeveer 20 minuutjes zullen moeten wachten. Omdat minimumloonslaven hier goedkoper zijn dan verkeerslichten, staat er een dame met een gigantisch stopbord. Wij staan helemaal vooraan in de rij, en de ravissante bordjesdraagster heeft duidelijk zin in een klapke. Ze vertelt ons allerlei straffe verhalen over een Russische jobstudente die op haar eerste dag in het park te pletter is gestort; over een Aziatische vader die een perfecte foto wilde nemen van zijn kinderen bij de bizon, en die maar nipt aan de toorn van de bizon is ontsnapt toen bleek dat die geen carrière als fotomodel ambieerde; en over haar nachtelijke ontmoetingen met gigantische beren. Het is een straffe madam met een hoog entertainmentsgehalte, en voor we het weten komt de stoet uit de andere richting aangereden en mogen we doorrijden.

Aan de andere kant van de werken bezoeken we nog de Tower waterval, rijden we door het hoogste deel van het pak, en daarna komen we in Haydn Valley terecht. Dit stukje lijkt heel goed op Llamar valley, maar dan met mensen in plaats van beesten. Daarnet stonden we helemaal alleen te kijken naar honderden bizons, terwijl we hier tientallen auto’s zien die zich allemaal verdringen rond een verloren gelopen buffel.

We besluiten om de dag af te sluiten in de cafetaria van onze lodge. Met zicht op Lake Yellowstone verorberen we een heerlijke bizonburger. Het zal ze leren om ons in de file te steken!