We zijn ondertussen alweer vijf maanden terug van onze wereldcruise, en zijn bang dat we binnenkort helemaal vergeten zijn hoe je dat ook weer doet, op reis gaan. Het is dus dringend tijd voor ons om nog eens te oefenen: road trip time! De bestemming ligt deze keer voor de hand. De Nationale Parken in de VS die we tot nu toe bezocht hebben waren stuk voor stuk fenomenaal, en er is nog 1 grote naam die op ons lijstje ontbreekt: Yellowstone. Het is het oudste nationaal park in de VS, en volgens zij-die-het-kunnen-weten nog altijd een van de meest spectaculaire gebieden ter wereld. Dat willen we zelf gezien hebben! Na heel wat puzzelwerk kiezen we ervoor om Yellowstone te combineren met Grand Teton National Park, en om te vliegen op Salt Lake City. Onze comfortabele namiddagvlucht is jammer genoeg geannuleerd, en daardoor hebben we plots een onmogelijk vroege vlucht waarvoor we al om 5u op de luchthaven moeten zijn. Om onszelf eens te verwennen, en omdat er op dit belachelijke uur nog geen openbaar vervoer is in Boston, hebben we een limousine gereserveerd om ons naar de luchthaven te brengen. We zijn niet bepaald onder de indruk van de service: onze chauffeur is 10 minuten te laat, en zijn aftandse zwarte Volvo was misschien indrukwekkend in de jaren ’90, maar nu is het een rammelbak. Op de luchthaven ondergaan we het typische security-circus, en even later kunnen bij Dunkin Donuts terecht om onze vakantie op gang te trekken met een ongezonde dosis vettigheid. Wij zijn er helemaal klaar voor! De landing in Salt Lake City is zonder twijfel een van de minst leuke kwartiertjes uit mijn jonge leven. De luchthaven ligt hier vlak naast het grote zoutmeer waarnaar de stad genoemd is, en die enorme plas water zorgt ervoor dat je geen enkel referentiekader hebt om de hoogte en snelheid van het vliegtuig in te schatten. Ik zie geen auto’s of huizen, en zelfs geen golven of bootjes. Telkens ik het vliegtuig voel vertragen, lijkt het alsof we helemaal stil hangen, en vrees ik dat we ieder moment als een baksteen naar beneden kunnen donderen. Uiteraard verschijnt de landingsbaan net op tijd onder ons vliegmachien, en even later staan we bij het huurwagenbedrijf aan te schuiven om onze tijdelijke tank op te pikken. We krijgen een mooie bordeaux Subaru Outback mee. Wij vinden het een comfortabele, ruime wagen, maar als we hem aan ons hotel parkeren tussen alle volwassen pick-up trucks lijkt het alsof we met een smurfenmobiel op stap zijn. Onze reisorganisator heeft het zo gepland dat ons eerste hotel recht tegenover een Belgisch frietkot/wafelkraam ligt. Volgens Tripadvisor en Yelp serveert de Brugse eigenaar authentieke Belgische lekkernijen. Eerst proeven, dan geloven! We delen een Luikse wafel met speculoospasta (lees: ik gun Thomas ook een hapje) en een portie frietjes met versgemaakte andalouse (lees: ik schep de helft van de frieten in mijn mond voor Thomas kan protesteren). Dik in orde! Daarna is het tijd om ons te gaan bevoorraden in de Walmart. We laden onze kar vol goedkope caloriebommen, en vinden het niet eerlijk dat de meeste dingen hier maar half zo veel kosten als in Boston. Even overwegen we om naar hier te verhuizen, maar dan beseffen we dat we gek zouden worden van alle strikt religieuze Mormonen die hier wonen. Salt Lake City is namelijk het hoofdkwartier van de Mormoonse kerk, en de voornaamste bezienswaardigheden van de stad zijn bijna allemaal Mormoonse bouwwerken. Wij wandelen tot aan Temple Square, waar de mooiste tempel van de stad te bewonderen is, maar zijn niet echt onder de indruk. Verrassend genoeg heeft Salt Lake City wel een ander aspect waarin het uitblinkt: brouwerijen en brewpubs. Hoewel de Mormoonse Kerk alcohol ronduit verbiedt, komen we op onze korte wandeling door de stad verschillende Liquor Stores, brouwerijen en gezellig uitziende brewpubs tegen. Het lijkt erop dat Salt Lake City een bruisend nachtleven heeft, maar wij zijn te moe om die hypothese proefondervindelijke te toetsen. Wij zijn bijna 20u wakker, en ons comfortabel king bed ziet er veel te uitnodigend uit… Wij gaan slapen, want morgen gaan we naar Grand Teton National Park, en dan begint onze vakantie pas echt. |
|||
Ah Liesje... hier kijken we
Ah Liesje... hier kijken we al lang naar uit !
Ook al hoorden we je al, je blogjes blijven boeien !