Samen op stap

Wij vinden dat je niet naar Australie kunt gaan zonder koala’s en kangoeroes te zien, dus dat is wat we van plan zijn in Brisbane. We gaan naar de Lone Pine Koala Sanctuary voor onze introductie in de wondere wereld van de Australische fauna.

Koala's zijn de max!Oorspronkelijk hadden ze hier enkel koala’s, en deze schattige beestjes vormen nu nog altijd de hoofdattractie van het park. Er is een koala-rusthuis, een afdeling voor de bronstige vrijgezellen, een apart hoekje voor de kleintjes, en ook de toekomstige mamakoala’s hebben een eigen stekje. Wij bezoeken alle afdelingen, maar zien eerlijk gezegd niet veel verschil tussen de zogezegd speelse junioren en de uitgebluste koala’s op leeftijd. Het is duidelijk dat koala’s van alle leeftijden de dag liefst slapend doorbrengen en alleen maar hun ogen opendoen om af en toe eens op een stengel eucalyptus te knabbelen. Veel leven zit er niet in, maar dat maakt hen alleen maar schattiger, als je het mij vraagt.

Mijn nieuwste knuffelbeestIk ben zo’n grote fan van de beestjes dat ik bereid ben om diep in mijn portemonnee te tasten voor een korte knuffel- en fotosessie met een van de volwassen exemplaren. De rangers van het park duwen Rodney in mijn armen, een van de oudere mannetjes in het park, en we kunnen het onmiddellijk goed met elkaar vinden. Rodney vindt in mij een zacht kussentje, en hangt gelukzalig te slapen terwijl ik over zijn blote billen wrijf. Thomas kijkt lachend toe, en neemt volop foto’s. Eerlijk gezegd had ik verwacht dat mijn man jaloerser zou zijn dat ik aan andere mannenkonten pruts.

KangoeroesOnze volgende stop is de voederweide van de kangoeroes. De meesten liggen op een kluitje in het afgesloten gedeelte van de weide waar geen toeristen mogen komen. Bijna iedereen heeft geinvesteerd in kangoeroe-voer, maar de beesten zijn duidelijk overvoed, en tonen geen enkele interesse in het eten. Toch zijn er een aantal kangoeroes die de felle zon trotseren en vrolijk rondspringen in de weide, of in een kalmer hoekje ongegeneerd op hun rug gaan liggen zodat er iemand over hun buik kan komen wrijven.

Daarna maken we ook nog even tijd voor de andere dieren in het park. We zien onder andere een vogelbekdier, tasmaanse duivels, felgekleurde papegaaien en kaketoes, en een paar krokodillen. Wij hebben een heel geslaagde voormiddag gehad in het park, en de rest van de dag herhaal ik tegen iedereen die wil luisteren dat ik een koala geknuffeld heb.

De botanische tuin in BrisbaneHet is onmenselijk heet in Brisbane, maar toch willen we niet terug naar de boot voor we iets van het stadscentrum gezien hebben. We beginnen met een wandeling door de botanische tuinen, en ook nu weer zijn we onder de indruk. Van zodra we de tuinen binnenwandelen, horen we niets meer van de stad. De botanische tuin barst namelijk van de tropische vogels, en die overstemmen alle stadsgeluiden. We wandelen dwars door de tuin, en steken Brisbane River over via de langste voetgangersbrug ter wereld tot we in South Bank zijn.

Parkje bij het waterDit was in de jaren ’80 de site van de wereldexpo, maar ondertussen is het omgetoverd in een geweldig stadspark. We wandelen onder een boog vol felpaarse bloemen tot bij een artificieel strand met bijhorende lagune. Overal zijn gezellige bars en cafes met zicht op Downtown Brisbane, en op deze warme zondagnamiddag zijn er nergens lege stoelen te vinden. Brisbane leeft, zoveel is duidelijk.

We hebben geen zin om te wachten op een shuttlebus naar onze boot en nemen in plaats daarvan de CityCat. Dat is een supersnelle catamaran die ons via de moderne buitenwijken terugbrengt naar onze vertrouwde Aurora.

Brisbane heeft me heel aangenaam verrast, en ook nu weer vond ik het heel jammer dat we al weer verder moeten. Australie en Nieuw Zeeland smaken allebei naar meer....