The city of blinding lights

Ons tweesterrenhotelletje in Queens is het eerste hotel in de States waar wij verblijven dat gratis ontbijt serveert. Op de website stond dat het zeer beperkt was, maar wij eten ons buikje rond met bagels en donuts. Meer moet dat niet zijn. Daarna vertrekken we voor een tweede dag vol citytripplezier. Omdat we gisteren alle drie veel te koud hadden, nemen we vandaag unaniem de beslissing om onze pyjama stiekem onder onze kleren aan te houden.

Start spreading the news. We're leaving today...

Om 6u laat de wekker weten dat het tijd is om ons klaar te maken voor een weekendje New York. Bij het plannen van ons tripje, leek dat een goed idee, maar nu ben ik daar een stuk minder van overtuigd. Gelukkig krijg ik op de bus de kans om nog een dutje te doen tijdens de lange rit naar New York, want ondanks het feit dat de bus afgeladen vol zit, is het muisstil. Wanneer de bus plots de snelweg afdraait, ben ik onmiddellijk wakker en alert. Van zodra we stilstaan aan de Burger King, spurt ik naar de toiletten.

Het bezoekersseizoen is geopend!

Als ik op een doordeweekse donderdagnamiddag vrijwillig een dweil ter hand neem, en als Thomas al om 18u thuis komt van zijn werk, dan is er duidelijk iets vreemds aan de hand. Dat klopt: vandaag mogen we onze eerste bezoeker van het seizoen verwelkomen. Harriet komt ons de komende twee weken gezelshap houden, en we hebben er allemaal ontzettend veel zin.

De verhuis

Woensdagavond komen we na twee lange vluchten, een busrit, een metrorit en een wandeling eindelijk thuis. Ik wil niets liever dan onmiddellijk mijn bed inspringen, maar er is een goede reden om dat nog niet te doen: Claus, onze huisbaas, komt nog langs met de sleutels van onze nieuwe studio! Hij laat ons weten dat ons plekje zo goed als helemaal klaar is, op een ding na: er staat nog geen zetel. Thomas en ik hebben al heel subtiel laten weten dat we graag een zetelbed zouden willen om toekomstige bezoekers te slapen te leggen, en dat we in Ikea wel iets naar onze smaak zouden kunnen vinden.

Mijn eerste conferentie

De conferentie gaat door in het JW Marriott Texas Hill Country hotel. De site deed mij al vermoeden dat het hotel de moeite ging zijn, en de reactie van de taxichauffeur die ons erheen zal brengen bevestigt mijn voorgevoel alleen maar. Toch ben ik onder de indruk wanneer ik het hotel plots naast ons zie opdoemen. Het is een gigantisch complex met onder andere twee golfbanen, een enorm zwembad (inclusief Lazy River) en vijf restaurants met elk een eigen karakter.

Road trippin'

Zaterdag is al de eerste dag van de conferentie, maar omdat we niet ingeschreven zijn voor de satellite workshops overdag, begint het echte werk voor ons pas rond een uur of 5. Dat geeft ons nog een extra dagje om van de omgeving te genieten.

Let’s Rodeo San Antonio!

Tijdens ons verblijf in San Antonio wilde ik graag een Texas-ervaring inplannen. Een shooting range was te duur, en bij het woord “Dude Ranch” gaat Thomas kijken alsof er stront in zijn neus zit, dus moest ik op zoek naar iets anders. Al surfend op het internet kwam ik erachter dat de ultieme Texas experience binnen handbereik lag: in februari is de Rodeo in town!

Welcome to Texas, y'alls!

Een van de bijwerkingen van een man met een carriere in de academische wereld is dat hij zo nu en dan eens op conferentie gaat. Meestal vind ik dat maar niets, want dat betekent dat ik een paar eenzame dagen en nachten voor de boeg heb, en dat Thomas zonder mij leuke dingen aan het doen is. Maar zo heel af en toe kan ik eens mee, en dan vind ik het geweldig. In 2008 zijn we samen naar Toronto en de Niagara Falls geweest, in 2009 mocht ik mee naar Stockholm, en deze keer gaan we naar San Antonio, Texas! Let me hear a “Yeehaw”!

Schrijfstaking

Na mijn vorig blogje had ik voorzien dat mijn volgende verhaaltje over onze verhuis zou gaan. Je moet weten dat we hier sinds onze aankomst eind december in een tijdelijke kamer zitten, terwijl de laatste hand gelegd wordt aan de renovatie van onze toekomstige studio hier.

Het weer, alweer

Om mijn blog spannend en afwisselend te houden, ga ik het vandaag eens hebben over het weer. Ja, nog maar eens. Het weer is hier nu eenmaal een essentieel onderdeel van ons dagelijkse leven. Elke dag voor we de deur uitgaan, kijken we naar de weersvoorspellingen om te weten wat we kunnen verwachten. Temperaturen van -30 kunnen de dagplanning al wel eens in de war sturen, en ook een sneeuwstorm is iets waar je beter op voorbereid bent.

Syndicate content