Samen op stap

Nu ik Harry Mulisch’ hemel ontdekt heb, zit ik door mijn voorraad literatuur en wordt het dringend tijd om de lokale bibliotheek eens te verkennen. Ik zet Thomas af aan The Broad, en ik geef de metro een tweede kans. 10 rustige minuutjes later stap ik de Boston Public Library binnen.

Op het internet kon ik al lezen dat Boston de grootste publieke bibliotheek in Amerika heeft, maar ik ben absoluut niet voorbereid op wat ik te zien krijg: de inkomhal is overweldigend mooi. Twee leeuwen houden beneden de wacht, en een marmeren trap omringd door levensgrote schilderijen leidt me naar een grote zaal vol beeldhouwwerken en een gigantische leeszaal.

En dit is nog maar de inkomhal...Ik ben zwaar onder de indruk van het gebouw, maar waar hebben ze in hemelsnaam al hun boeken verstopt? Tijdens mijn zoektocht naar de boekenafdeling stuit ik op een tentoonstelling, twee restaurants, een gezellig binnenkoertje met een mooie fontein, een gouden lift en een afdeling met oude manuscripten, waar ik gelukkig een pijltje vind naar de “General Library”.

Nu ik de afdeling fictie gevonden heb, begint het moeilijkste werk. De bibliotheek herbergt meer dan 15 miljoen boeken, en met mijn splinternieuwe pasje kan ik tot 75 boeken in één keer meenemen. Waar begin je in hemelsnaam te zoeken in zo’n immense collectie? Ik zie door de bomen het bos niet meer en slenter een beetje doelloos rond tussen de hoge rekken.

Ik ontdek een kast vol Chinese boeken, en zie dat er even verder ook Tjechische en Deense werken staan. Ik wandel nog even verder, en plots sta ik naast een rek Nederlandstalige literatuur. Ik ben razend benieuwd welke klassiekers een plaats veroverd hebben in deze bibliotheek, en bestudeer de collectie.

Mijn verbazing over de aanwezigheid van Nederlandstalige boeken maakt plaats voor verbijstering wanneer ik de titels overloop. Het rek staat vol stationsromannetjes met veelzeggende titels als “Gedenkwaardige nacht” en “Dronken van verlangen”. Daarnaast is er ook nog een afdeling met alle avonturen van De Cock (met C-O-C-K), en ik vraag me af wat Baantjer heeft dat Mulisch mist.

De leeszaalNet wanneer ik de hoop dreig op te geven, zie ik een verdwaald werk van Claus. Een grondige analyse van het volledige rek leert mij dat de snode bibliothecaris hier en daar literaire werken verstopt heeft tussen de erotische verhaaltjes. Naast Claus ontdek ik ook de bekendste werken van onder andere Gerard Reve, Jeroen Brouwers, en Arnon Grunberg. Enigszins gerustgesteld keer ik terug naar de Engelse fictie.

Ik heb zin in een ontspannend verhaal en op aanraden van Sophie beslis ik om toe te geven aan de hype: ik wil mij verdiepen in de avonturen van Edward en Bella in de Twilight serie. De bibliothecaresse deelt mij mee dat ik even geduld zal moeten hebben: alle boeken zijn momenteel uitgeleend, maar ze kan mij wel op de wachtlijst zetten als ik dat wil.

Nadat de vriendelijke dame mijn naam in het systeem heeft ingevoerd, zegt ze doodleuk dat ik nummer 141 ben op de lijst. Aangezien iedereen de boeken drie weken mag houden, is het duidelijk dat ik de boeken niet meer te pakken zal krijgen tijdens mijn verblijf in Boston. Ik leg uit dat mijn naam onmiddellijk weer geschrapt mag worden, maar ze verzekert mij dat het minder dan een maand zal duren voor er een exemplaar beschikbaar is. De bibliotheek beschikt immers over 120 kopieën van dit ene boek.

Ik kuier op mijn gemak verder, en een half uurtje later verlaat ik de bibliotheek met twee dunne boekjes. Want hoe minder boeken ik meeneem, hoe eerder ik kan terugkeren naar dit wondermooie plekje.