Samen op stap

Vrijdag is het waanzinnig heet in Boston. Buiten is het meer dan 90° in de schaduw (bijna 33°C), en de gevoelstemperatuur ligt zelfs nog een stuk hoger. Het warme weer zorgt voor enkele vestimentaire problemen: aangezien er maar een beperkt aantal schoenen in mijn grote Bostonvalies konden, heb ik hier geen enkel paar zomerschoenen waarop ik meer dan een kilometer kan stappen. De enige stapschoenen die ik bij heb, zijn mijn enkelhoge bruine Blue Havens, maar die kan ik onmogelijk combineren met een zomers rokje of een driekwartsbroek. Het is soms echt niet eenvoudig om een meisje te zijn.

Uiteindelijk kies ik voor een korte broek, en omdat ik er van uitga dat we in deze hitte niet overdreven ver zullen stappen, durf ik de deur uit in mijn vier-dollar-flipflops. Het zijn mijn eerste teenslippers ooit, en ik ben nog altijd aan het uitvissen hoe je het best met die dingen stapt zonder ze kwijt te spelen. Op hoop van zegen dan maar.

Flipflops, niet geschikt voor trektochtenBij het oversteken van de Harvard Bridge beginnen de problemen al. Ik ben er gelukkig nog net in geslaagd om mijn slippers te redden van de verdrinkingsdood in de Charles River, maar het mag duidelijk zijn dat ik me niet echt op mijn gemak voel op mijn rubberen sloefkes.

Ik probeer om zo weinig mogelijk te denken aan mijn voeten, en concentreer me op al het moois rondom ons: zo lang we over de brug wandelen is dat de skyline, en daarna kuieren we tussen de typische oude rode huisjes zoals je die alleen in Boston vindt.

Van zodra we een half uur gewandeld hebben, snakken we allemaal naar verkoeling. We stappen Prudential binnen, een groot winkelcentrum waar de airco zorgt voor een aangename temperatuur. Ik begin ondertussen een beetje te waggelen op mijn slippers, maar ik voel me onmiddellijk een stuk meer op mijn gemak als ik zie hoe de andere mensen er hier bijlopen. Dit weekend vindt er in Boston een Anime Conferentie plaats, en Prudential loopt vol verklede geeks, dorks, en nerds. Sommigen onder hen hebben echt waanzinnige outfits aan, gaande van eenden tot superhelden en robots.

Anime-meisjesOndanks de onmenselijke hitte zijn er zelfs een paar die het aangedurfd hebben om zich in een wollen pak te hijsen. Ik hoop voor hen dat die pakken komen met een ingebouwde ventilator of airco. Tot grote vreugde van onze jongens zijn er ook heel wat jongedames die zich hebben uitgedost in tenuetjes met iets minder stof.

We halen een drankje in de Starbucks, en installeren ons op een bankje met zicht op de binnentuin, waar de animefans ondertussen een fotoreportage aan het houden zijn. Het voelt een beetje als naar de cinema gaan: we zitten alle vier binnen op een bankje te slurpen aan een iced coffee of een strawberry lemonade, terwijl we kijken naar een hele collectie superhelden aan de andere kant van het glas.

Omdat we vrezen voor een overdosis excentriciteit, trekken we even later naar de bibliotheek, het dichtstbijzijnde openbare gebouw met airco. Ik ben verliefd geworden op dit schitterende gebouw en de uitgebreide boekencollectie, maar vandaag ben ik bereid om mijn ontdekking te delen met onze gasten. Ik loods hen binnen langs de fancy inkomhal, en leidt hen rond door de gigantische leeszaal en de geheime binnentuin. In al mijn enthousiasme slaag ik er in om van de brede marmeren trap te donderen. Thomas werpt mijn stevige stapschoenen een kwade blik toe, en hoewel ik luidkeels ontken dat mijn valpartij te wijten is aan mijn gladde slippers, weet ik stiekem wel beter.

Hamburgers! The cornerstone of any nutritious lunchDaarna is iedereen het er over eens dat we onszelf genoeg vermoeid hebben voor vandaag. Net als gisteren trekken we naar het park, voor een namiddagje zalig nietsdoen. Het is ontzettend druk op deze mooie vrijdagnamiddag, maar we slagen er toch in om een bankje te veroveren vlak naast de mooie vijver. Het enige nadeel van deze locatie is de beginnende straatartiest die ons drie uur lang probeert te entertainen met het enige liedje dat hij kan spelen, maar het blijft beter dan de religieuze fanatici elders in het park die ons per se willen “redden”.

Ondertussen is het lunchtijd, en we gaan voor een picknick op zijn Amerikaans: Akke en ik gaan naar de Burger King, en we eten onze whoppers en frietjes op midden in het park. Van zodra we onze vettigheden uitpakken, worden we omsingeld door hongerige musjes die smeken om een hapje, maar we geven niet toe. Zélfs niet wanneer ze versterking krijgen van de familie eekhoorn.

Even later kijken we vertederd toe hoe twee eekhoorntjes elkaar speels achtervolgen: die mooie pluimstaart, de schattige donkere oogjes, en die vrolijke sprongetjes door het gras. Ze lijken zo weggelopen uit een aflevering van Knabbel en Babbel. Even later wordt dit vredig tafereeltje opgeschrikt door een luide gil: één van de eekhoorntjes hupte blijkbaar iets te enthousiast in Akkes richting.
Fem, Thomas en ik zijn het er allemaal over eens: Akke tiert als een meisje.

Ziet hij er niet ontzettend kwaadaardig uit?Na zijn bijnadoodervaring wil hij niets meer horen over lieve, schattige, eekhoorntjes. Volgens hem zijn het allemaal kwaadaardige killer squirrels. Hij is duidelijk zwaar getraumatiseerd, en wil ontsnappen uit het park.

Onze gasten zijn verrast door de hoge temperaturen in Boston en hebben niet voldoende kleren bij die aangepast zijn aan dit weer. We nemen hen dan ook op sleeptouw naar de Cambridge Galleria, een waar shoppingparadijs. Ik maak dankbaar gebruik van ons bezoek aan het winkelcentrum om een paar deftige zomerschoenen te kopen die mij niet het gevoel geven dat mijn grote teen aan het losscheuren is van de rest van mijn voet.

Op mijn splinternieuwe witte Pumasloefen stap ik even later naar huis. Daar herhaalt zich hetzelfde scenario van de voorbije dagen: van zodra het eten allemaal op is, vallen onze gasten in slaap. Akke is duidelijk nog niet helemaal bekomen van de aanval van de eekhoorntjes, en herbeleeft alles in zijn dromen. Gelukkig heeft hij van nature een sterk afweermechanisme tegen nachtelijke offensieven van die beestjes: hij produceert een brommend geluid dat zo straf is dat de vloer er van gaat daveren.