Samen op stap

Het einde van het schooljaar nadert, en daarmee komt ook het einde in zicht van mijn eerste schooljaar als Cambridge School Volunteer. Mijn student Kevin kent ondertussen eindelijk het verschil tussen “avoir” en “être”, en hij begint zelfs al te snappen dat de Fransen die werkwoorden ook effectief vervoegen. Ik ben er in geslaagd om hem iets bij te leren, en ik genoot er enorm van om te zien hoe hij week na week vorderingen maakte, hoe klein die ook waren.

Aan de subjonctif zullen we jammer genoeg nooit geraken, want Kevin is een Senior, en dat betekent dat hij volgend schooljaar niet langer aan de Cambridge Rindge and Latin School zal studeren. Hij verlangt naar de lange vakantie en een Frans-loos curriculum volgend jaar, maar eerst is er nog één ander evenement waar hij naar uitkijkt: Prom.

Prom!Als ik één iets geleerd heb uit een overdosis aan highschoolfilms en –series, dan is het wel dat je het belang van Senior Prom onmogelijk kunt overschatten. Ook hier bevestigt Kevin het cliché: hij is razend enthousiast wanneer hij vertelt over de smoking die hij gehuurd heeft, en ook de limousine om zijn date op te pikken is al besteld.

Hoewel ik Kevin ondertussen al enkele maanden bijles geef, weet ik niet eens of hij een vriendinnetje heeft, dus wanneer hij zijn date vermeldt, grijp ik mijn kans om meer te weten te komen. Hij bevestigt dat hij een vriendinnetje heeft, maar voegt er onmiddellijk aan toe dat zijn vriendinnetje en zijn date twee verschillende meisjes zijn. ¿Qué?

Kevins vriendinnetje is drie jaar jonger, en daardoor net te jong om binnen te mogen op het galabal. In ware pimp-style heeft hij dan maar een ander meisje uitgenodigd om hem die avond te escorteren. Hij benadrukt dat zijn vriendinnetje hier absoluut geen enkel probleem mee heeft, maar geeft wel toe dat hij het met haar zou uitmaken als zij met een andere jongen zou daten. Omdat ik niet onmiddellijk een gepaste vertaling kan bedenken voor “Twee maten, twee gewichten”, houd ik wijselijk mijn mond.

Twee dagen later, tijdens onze allerlaatste bijles, praten we over Kevins toekomstplannen. Ik wens hem heel veel succes met zijn examens, en ik laat hem vertellen over zijn plannen om een professionele muziekproducer te worden. Net voor we afscheid nemen, wens ik hem een plezant galabal toe, maar van zijn enthousiasme van de vorige keer is nu niets meer te merken. Wanneer ik hem vraag of hij er geen zin meer in heeft, geeft hij mij schoorvoetend toe dat hij niet mag gaan naar het galabal van de schooldirectie, nadat hij betrapt werd op spijbelen.

Op het eind van het schooljaar wordt hier wel vaker gespijbeld door laatstejaars, aangezien ze niets meer te verliezen hebben. Ze weten immers al of ze aanvaard werden in de universiteit of hogeschool van hun keuze, en ook hun eindgraad ligt zo goed als vast aangezien de finals amper meetellen. In de Cambridge Rindge and Latin School hebben ze beslist dat het zo niet verder kan, en ze hebben van Kevin een voorbeeld gemaakt om duidelijk te maken aan alle laatstejaars dat ze wél nog iets te verliezen hebben: hun prom night.

Geen limo voor KevinDe tranen springen net niet in de ogen van mijn stoere homeboy wanneer hij vertelt dat hij de limo al afgezegd heeft, en dat hij het zo erg vindt voor zijn date. Het arme meisje had al een poepsjiek kleed gekocht, en een afspraak in het beautysalon gemaakt.

René, de coördinatrice van het vrijwilligerscentrum heeft ons gesprek van op een afstand gevolgd, en komt tussenbeide. Ze vindt het duidelijk een zware straf, en raadt Kevin aan om een brief te schrijven naar de schooldirectie met zijn excuses. Ook aan mij vraagt ze of ik zijn zaak wil bepleiten.

Ik schrijf een ontzettend nederige brief naar de directie waarin ik vertel over mijn samenwerking met Kevin: hoe ik hem heb leren kennen als een verantwoordelijke en vriendelijke jongeman, hoe hard hij zijn best gedaan heeft in de Franse bijles, en hoeveel het bal voor hem betekent.

Het haalt allemaal niets uit. De directrice blijft bij haar standpunt: Kevin mag niet naar zijn Senior Prom. Ik vind het enorm jammer voor hem, maar over drie jaar krijgt hij nog een kans: dan kan hij aan de arm van zijn vriendinnetje schitteren op haar galabal. Als hij niet te oud is om binnen te mogen natuurlijk...