Op onze tweede dag San Francisco moeten we opnieuw vroeg uit de veren want we hebben tickets voor de eerste boot naar Alcatraz. Dat kleine brokje rots in de baai ligt op een goeie mijl van onze cruiseboot, maar het is vandaag zo mistig dat we niet eens het uiteinde van onze Aurora kunnen zien. Onze boottocht naar de voormalige staatsgevangenis krijgt er iets heel spookachtigs door: na twee minuten varen op de hobbelige ferry lijkt het alsof we gevangen zitten in de grijze mist. De boot begint te vertragen voor we het eiland zien liggen, terwijl het vlakbij is.
AlcatrazGisteren had ik dit weer verschrikkelijk gevonden maar omdat we voor onze fietstocht over de brug een stralend zonnetje hadden, vind ik het eigenlijk niet zo erg. Meer zelfs, ik vind dit grimmige weer perfect passen bij de algemene sfeer van het eiland. Van op Alcatraz zien we niets dan mist. We weten dat daar ergens in de verte een van de grootste steden van California ligt, maar daar is nu niets van te merken.
Help!We beginnen ons bezoek met een filmpje over de geschiedenis van het eiland, en dan wandelen we naar het hoofdgebouw van de gevangenis voor de bekende audiotour. We krijgen allemaal een koptelefoon, en worden rondgeleid door voormalige gevangenen en cipiers van Alcatraz. Op de achtergrond hoor je voortdurend dichtklappende celdeuren en het geklater van kettingen, en zo word je volledig teruggebracht naar de dagen dat hier het uitschot van het uitschot werd opgesloten. We krijgen een mooi overzicht van hoe het dagelijkse leven van de gevangenen eruit zag, en uiteraard leren we heel wat bij over de verschillende ontsnappingspogingen, en over enkele bijzonder beruchte gevangenen die hier tot inkeer moesten komen.
De Douches in AlcatrazWanneer we in de eetzaal zijn, begint net een van de ranger talks. We hebben hier enorm goeie ervaringen mee in Arches, maar nu is het een behoorlijke tegenvaller. Een oude knar vertelt over de Bird Man, een van de gevangenen die een speciale band had met vogels en wiens leven verfilmd werd. Hij is 50 minuten aan het woord, terwijl de interessante informatie gerust in 5 minuten verteld kon worden. We kijken voortdurend op onze klok, en overwegen zelfs een ontsnappingspoging. Omdat we weten dat ontsnappen uit Alcatraz geen goed idee is, blijven we toch maar zitten, en als het eindelijk gedaan is, nemen we de eerstvolgende ferry terug naar San Francisco.
Mistig AlcatrazOndertussen is de mist een klein beetje opgetrokken en kunnen we de wolkenkrabbers van de stad zien, maar de Golden Gate brug hangt nog altijd helemaal in de wolken. Als we weer op het vasteland zijn, springen we in de eerste tram die voorbijrijdt. We hebben vandaag dagpasjes voor het openbaar vervoer en de beroemde Cable Cars, en we willen er natuurlijk het maximum uithalen. Na een snelle burger bij In N Out, kruipen we in onze eerste Cable Car. We snellen de steile hellingen op, en doordat we gisteren deze klim te voet hebben ondernomen, apprecieren we vandaag des te meer het comfort van deze typische karrekes.
We blijven zitten tot op Union Square, midden in downtown San Fran. Hier zou je in gelijk welke Amerikaanse stad kunnen zijn: een betonnen pleintje met allemaal moderne merkenwinkels. We gaan naar de Starbucks in Macy’s om het gratis internet te misbruiken, en terwijl Thomas al onze mails van de voorbije week binnenslurpt, ga ik op het gemak kleedjes kijken.
De Painted LadiesOnze volgende stop voor de dag is Alamo Square, met de “Painted Ladies”. Dat is een schattige collectie typische huisjes in mooie kleuren. Omdat het vrij ver is, en omdat we nu eenmaal onze dagpassen hebben, nemen we de bus. De hele dag al hebben we ons verbaasd over hoe mooi, gezond, en gelukkig iedereen in San Francisco eruit ziet, en nu weten we hoe dat komt. Alle lelijke, stinkende dutsen zitten op de bus, en ik ben dan ook blij als we kunnen afstappen.
Nog een cable carNa een fotosessie bij de Painted Ladies beslissen we dan maar om via Japantown naar de dichtstbijzijnde Cable Car te wandelen, en de bus te laten voor wat hij is. Deze keer hebben we geluk met onze plaatsen op de trolley: we zitten helemaal vanvoor op een bankje zonder ramen voor, waardoor we een schitterend zicht hebben op de hele stad. Bij momenten is het best spannend: als je helemaal bovenop een heuvel staat, lijkt het alsof je het einde van de wereld gevonden hebt en op het punt staat om een afgrond in te duiken. Pas een paar tellen later is het karretje voldoende gekanteld om te zien dat we toch veilig en wel beneden zullen geraken.
Na deze scenic tour door de stad is het helaas al tijd om afscheid te nemen van San Francisco. We hebben er twee geweldige en gevarieerde dagen op zitten, met als duidelijke hoogtepunten Alcatraz, de Cable Cars, en onze fietstocht over de Golden Gate. We zijn allebei bekaf, en bijzonder blij dat we vier zeedagen hebben om te bekomen. Je mag echt niet onderschatten hoe lastig dat is, wereldreizen.
