Samen op stap

In 2008 zijn Thomas en ik al eens in Athene geweest, en eigenlijk vonden we het een van onze mindere stedentripjes. De Acropolis is wel eens leuk om te zien, maar verder heeft de stad niet zo veel te bieden. De vorige keer hadden we op een bepaald moment onze buik zo vol van de drukte en stank van de moderne binnenstad dat we wilden vluchten naar de zee. We namen de metro naar het havenstadje Piraeus, in de hoop daar te kunnen relaxen op een idyllisch terrasje met zicht op traditionele vissersbootjes. De realiteit bleek een stuk minder: Piraeus is een ongezellige industriehaven vol stinkende ferry’s en cruiseschepen.

Het ErechteionOp het moment zelf waren we diep teleurgesteld, maar vandaag zijn we blij dat we toen al eens op verkenning gekomen zijn. We wandelen vrolijk voorbij de rij wachtenden die 20 Pond per persoon moeten neertellen voor een shuttle naar het centrum, en betalen zelf 2 EUR om met de metro naar de voet van de Acropolis te reizen. Van zodra we uit het station zijn, krijgen we ons eerste zicht op het Parthenon, en via een brede boulevard wandelen we tot aan de ingang van een van ’s werelds beroemdste archeologische sites.

Het is hier vandaag een stuk drukker dan in mijn herinnering, en we worden bijna onder de voet gelopen door een paar kuddes schoolkinders. Het is ook jammer dat de voorkant van het Parthenon volledig in de stellingen staat, maar dat mag de pret niet drukken. We nemen uitgebreid de tijd, en smullen van een graanreep bij het Erechteion en maken een uitgebreide fotoreportage van de de niet-ingepakte achterkant van het Parthenon.

Het ParthenonHet weer weet vandaag niet echt wat het wil: het ene moment ziet het eruit alsof er een onweer zal losbarsten, en begint het dreigend te druppelen. Nog voor we onze paraplu goed en wel hebben uitgehaald is het gestopt met regenen, en komt de zon voorzichtig tussen de wolken piepen. Net wanneer we overwegen om de zonnecreme uit te halen, vallen er opnieuw druppels.

Nadat we alle mogelijke hoeken van de Acropolis hebben gezien, beginnen we aan de afdaling langs een paar mooie theaters. Beneden komen we uit bij de tempel van Zeus, een van de mooiste sites in Athene als je’t mij vraagt. Een van de hoeken van de tempel staat nog bijna volledig recht, waardoor je een goed idee krijgt van hoe imposant de tempel ooit geweest is. Op de rest van het terrein liggen een aantal zuilen die omgevallen zijn in mooie schellekes marmer. Best leuk om te zien.

De tempel van ZeusIk vind dat we ondertussen genoeg gewandeld hebben, dus trekken we de gezellige Plaka in, op zoek naar een terrasje. We vinden een plekje onder een grote parasol, en we zitten nog maar net neer wanneer het begint te gieten. Wij zitten gelukkig droog, en kijken toe hoe de souvenirwinkeltjes gouden zaken doen door paraplu’s te verkopen. We blijven zitten tot de bui over is en als onze cola op is, kunnen we onder een zonnetje onze slentering door de Plaka verder zetten. Dat hebben wij goed gedaan!

We bezoeken nog op het gemak de Griekse agora, en gaan daarna op zoek naar de dichtstbijzijnde metrohalte om voorzichtig terug te keren naar de boot. We hebben een heel plezante, ontspannen dag gehad in Athene, bakermat van de Westerse beschaving, en vonden de stad nu eigenlijk leuker dan de vorige keer. Een dagje Athene lijkt op het eerste zicht wat weinig, maar eigenlijk heb je net voldoende tijd om de leuke delen van de stad te bezoeken. Met andere woorden: het is een ideale cruisebestemming.