Samen op stap

Donderdag krijg ik vlak voor mijn lunchdate met Thomas een mailtje van hem met een mysterieuze boodschap. Er ligt op zijn bureau een Amazonpakje met daarin een verrassing voor mij. Bij het woord “pakje” maakt mijn hart een sprongetje. Een pakje is voor mij een synoniem voor een cadeautje, dus ik spurt zo snel mogelijk naar de food court om mijn geschenkje in ontvangst te kunnen nemen.

Bij iedere stap bedenk ik een nieuwe mogelijkheid: een boek over reizen (ik heb er al heel wat, maar mijn collectie fotoboeken kan nooit groot genoeg zijn), Belgische lekkernijen, een nieuwe zonnebril, een nieuw setje oorringen, …

Pakje!Ik probeer niet op de feiten vooruit te lopen, en herhaal in mijn hoofd de exacte woorden van het mailtje. Daarin stond helemaal niets over een cadeautje, en zelfs niets over de afzender van het pakje. Misschien is het dus helemaal geen leuke verrassing, maar eerder een strijkijzer, of erger nog, een weegschaal.

In de food court staat mijn man al te blinken met zijn Amazondoos. De doos is te klein voor het mooie boek met scenic drives door de USA en Canada, maar het lijkt mij het perfecte formaat voor “501 Must Visit Cities”. Zou het?

Thomas heeft geen zin om zijn geheim al prijs te geven, en wil het pakje bewaren voor na het eten. Als ons bakje chicken teryjaki helemaal leeg is, mag ik eindelijk mijn doos in ontvangst nemen. Heel even vrees ik dat mijn man mij in het ootje genomen heeft: het pakje is veel te licht voor gelijk welk boek, en op het eerste zicht lijkt het zelfs helemaal leeg. Helemaal onderaan de doos ligt een eenzame envelop, van de Amerikaanse overheid. Het is de langverwachte brief met het heuglijke nieuws dat mijn aanvraag voor een werkvergunning goedgekeurd is. Jippiekayey!

Ik vergeet onmiddellijk dat ik eigenlijk kwaad moet zijn op Thomas om zo met mijn voeten te spelen, en ben zo blij dat ik eindelijk ook meetel in de Amerikaanse samenleving. Mijn euforie is echter van korte duur. Hoe langer ik erover nadenk, hoe minder redenen ik vind om te vieren. Vanaf nu is het gedaan met mijn luilekkerleventje als madam doktoor. De zoektocht naar werk kan beginnen…