De kapitein heeft eens lief aan de mouw getrokken van de havenauthoriteiten in Abu Dhabi, en heeft voor elkaar gekregen dat we zes uur langer in de stad mogen doorbrengen. Wij vinden dat geweldig goed nieuws: we moeten niet langer een keuze maken tussen cultuur en ontspanning, maar kunnen het gewoon allebei doen!
Ferrari World!We beginnen met een tripje naar Ferrari World, het grootste indoor pretpark ter wereld dat voornamelijk bekend is omdat ze de snelste rollercoaster ter wereld hebben, de Formula Rossa. Wij arriveren een kwartiertje voor openingstijd, en de spanning hangt in de lucht. Op een grote klok in het midden van het park worden de minuten afgeteld voor de deuren opengaan, en ik ben bijna enthousiaster dan op oudejaar. Ik ben de tweede persoon om het park binnen te gaan, en Thomas en ik spurten bijna naar de Formula Rossa om de eerste lancering van de dag mee te maken.
Daar volgt een gigantische anticlimax: er is te veel wind, dus blijft de attractie voorlopig gesloten. Wij vinden het maar niets, want we hadden geen tickets gekocht als we wisten dat deze attractie niet beschikbaar zou zijn. Terwijl we staan te wachten op een manager om van ons oren te maken, wordt plots beslist dat het toch veilig genoeg is. Wij zijn er niet helemaal gerust in: is de wind effectief gaan liggen, of heeft de manager geen zin in een confrontatie zo vroeg op de dag?
De snelste rollercoaster ter wereldHoe dan ook, wij krijgen onze brilletjes om onze ogen te beschermen, en nemen plaats in de ferrarirode karretjes. En dan kan het wachten beginnen. We hebben in pretparken al dikwijls moeten aanschuiven voor een attractie, maar het is de eerste keer dat we in een halflege rollercoaster moeten zitten wachten tot er voldoende waaghalzen zijn die een ritje aandurven. Uiteindelijk kunnen we dan toch vertrekken, en we krijgen een instant facelift wanneer we in een paar seconden optrekken van 0 tot 240 km per uur. Zotjes!
De regio wordt al een paar dagen geteisterd door een zandstorm, en dat wil zeggen dat je niet met je mond open kunt gillen zonder zand te vreten. Bijna iedereen roept dan ook gedempt “MMMMMMMMMMMMMM!” tot ons ritje er op zit. Ik heb het handvat bijna kapot genepen van de spanning maar nu het gedaan is, kan ik maar een ding denken: Ik wil nog eens! We wandelen gewoon terug naar de ingang van de Formula Rossa, en dankzij ons zijn er opnieuw genoeg geinteresseerden voor de tweede lancering van de dag.
De mascotte van het parkNa onze tweede rit hebben we allebei nood aan een rustigere attractie waarbij we de zwaartekracht iets minder uitdagen. We tuffen in een mini-ferrari door Italiaanse landschappen met miniatuurversies van de beroemdste steden, krijgen uitleg over de strategie van Formule 1 racers, en willen ook op de ferrari-carrousel maar daarvoor zijn we blijkbaar te oud.
Om 13u is er een show die naar het schijnt wel de moeite is, dus gaan we eens kijken. Het begint allesbehalve spectaculair: een paar simpele dansjes, geimporteerde blondines zonder gevoel voor ritme die op olievaten trommelen, en een paar rolschaatsers die op hun gemak over en weer rollen. Dan blijkt dat de artiesten helemaal geen dansers of trommelaars zijn, maar gymnasten. Sinds we een acrobatenshow in Shanghai hebben gezien, is het moeilijk om ons te imponeren, maar toch slaagt deze groep er in. Hun optreden heeft niets met Ferrari te maken, behalve dat ze allemaal een rode overall aanhebben, en dat er af en toe iemand met een Ferrari-vlag over het podium loopt. Toch past de show perfect bij de rest van de dag. Ferrari is al even Arabisch als de huppelende blondines op het podium, en uit alles blijkt dat ze hier nog nooit van het spreekwoord “overdaad schaadt” gehoord hebben. Tijdens de finale gebeurt er zo veel tegelijk op het podium dat het onmogelijk is om alles te zien: een vlaggenzwaaier, een saltospringer, een trapeze-artieste, een jongleur, een steltloopspringer, rolschaatsers, iemand die ronddraait in een rad, en dan nog vuurwerk om het helemaal af te maken. Het is eigenlijk een beetje van het goede te veel, maar niemand kan zeggen dat het een saaie show was.
Mooie moskeeWij vinden het tijd om nog wat attracties uit te proberen. Er is een heel geslaagde rollercoaster waarbij het lijkt alsof twee Ferrari’s tegen elkaar aan het racen zijn, er is een coole simulator waarbij je zelf mag sturen, en een andere simulator met 3D animatie waarvan we allebei misselijk worden. We wandelen door de souvenirwinkel waar we ons verbazen over het zotte assortiment, en bekijken het overzicht van alle ferrari’s door de jaren heen. We willen ons bezoekje afsluiten met een extra ritje in onze twee favoriete rollercoasters, maar de Formula Rossa is opnieuw gesloten. We zijn nu nog blijer dat we vanmorgen twee ritjes gedaan hebben, en nemen afscheid van de wereld der Ferrari’s.
De Sheikh Zayed Grand MosqueHet contrast met onze volgende halte kan bijna niet groter zijn: De Sheikh Zayed Grand Mosque. Deze moskee is naar het schijnt kleiner dan die in Muscat, maar de enorme witte koepels en de gouden decoraties zorgen ervoor dat ik hem toch mooier vind. We wandelen rond het gebouw en nemen volop fotos, tot we worden tegengehouden door de security: het is niet toegelaten om niet-gesluierde vrouwen bij de moskee te fotograferen. Ik word in een klein kamertje geduwd, en krijg een zwart gordijn met bijhorende hoofddoek aangemeten. Thomas weet niet waar gekeken als ik de kleedkamer terug buitenwandel, maar we zijn allebei superblij dat we nu toch de moskee helemaal kunnen bezoeken. Binnen ligt het grootste handgeweven tapijt ter wereld, en hangen Swarovski-lusters die groter zijn dan onze kajuit. Dit is zonder twijfel een van de mooiste gebouwen die ik ooit al gezien heb.
GordijnvrouwNadat we alle hoekjes van de moskee verkend hebben, is het tijd voor de volgende attractie op onze planning. We laten ons met de taxi afzetten aan de lobby van het Emirates Palace hotel, om te kijken hoe de rijken der aarde zich tegoed doen aan kaviaar met champagne. We slenteren door de met goud en marmer beklede benedenverdieping van het hotel, en ik ga voor het eerst naar een zessterrentoilet. Een ervaring die ik iedereen overigens kan aanbevelen. We nemen een trap naar beneden, en wandelen langs het privestrand tot bij een van de zwembaden. Het domein is zo groot dat verschillende gasten de fiets nemen om naar het restaurant of de lobby te gaan. Voor mensen die dat te lastig vinden, is er ook een golfkarretjesdienst. Als we terug binnen willen in het hotel vraagt een veiligheidsagent ons naar ons kamernummer. Oeps, blijkbaar is het niet de bedoeling dat toeristen hier komen binnenloeren.
We nemen dan maar een taxi naar het Marina winkelcentrum waar de gratis shuttle naar de Aurora op ons wacht. Wat een gevarieerde dag: we zaten op de snelste rollercoaster ter wereld in Ferrari World, van onder een zwart gordijn zag ik de mooist denkbare moskee, en als toetje konden we ons vergapen aan de luxe van een van de duurste hotels ter wereld. Je merkt het, Abu Dhabi kon ons wel bekoren.
