Omdat we twee nachten in Moab doorbrengen, hoeven we vandaag niet te verhuizen, en staat enkel een bezoek aan Arches National Park op het programma. Dat betekent ook dat we eindelijk nog eens mogen uitslapen, maar tegenwoordig betekent dat om 8u opstaan in plaats van om 7u. Ik doe het gordijn open, en zie een stralend blauwe hemel. Ik kan niet wachten om aan de dag te beginnen, maar Thomas staat erop om eerst nog pannenkoeken voor mij te bakken aan het ontbijtbuffet. Tja, wie ben ik dan om hem tegen te houden.
Balanced RockJammer genoeg zijn er ondertussen alweer heel wat meer wolken, maar het ziet er nog steeds stukken beter uit dan de voorbije dagen. Arches is een van de parken waar ik het meest naar uitkeek, omdat ik een fan ben van natuurlijke bogen, en daarvan hebben ze er nergens meer dan hier in dit stukje Utah. Bovendien is delicate arch, de beroemdste boog in Arches, uitgegroeid tot het symbool van de staat Utah.
Delicate ArchWe beginnen de dag rustig, met een aantal mooie viewpoints, en een kort toertje rond balanced rock. Daarna is het tijd voor het echte werk: de klautertocht naar delicate arch. Het duurt even voor we een plekje gevonden hebben op de parking bij het begin van de wandeling, want het is opvallend druk in Arches. De National Park week liep tot gisteren, en dat wil zeggen dat we tot nu toe steeds gratis van de parken konden genieten. Vandaag moeten we voor het eerst moeten betalen om in een park binnen te mogen, en het is onmiddellijk zo veel drukker. Zou het dan echt waar zijn dat Amerikanen alleen ergens van kunnen genieten als ze er ook geld aan mogen uitgeven?
Op de parking staan verschillende waarschuwingsborden: zorg voor voldoende eten, drink een liter water per uur dat je wandelt, draag een zonnehoedje, en als je aangevallen wordt door een mountain lion, vecht terug. Oke dan…
Pad naar Delicate ArchDe wandeling naar delicate arch is weer geweldig plezant. Een vrij steile klim in een mooi rotslandschap, waar we onderweg geregeld leuke rotsformaties of bogen opmerken. Uiteraard ligt het mooiste punt helemaal aan het einde van de wandeling: de beroemde delicate arch. De boog is een stuk groter dan ik op voorhand vermoed had, en het is hier ook stukken drukker dan ik verwacht had. Rond de boog zitten de rotsen vol toeristen, en wie een foto bij de boog wil moet in de rij aanschuiven. Ondanks de drukte hebben we echt genoten van ons bezoekje aan delicate arch.
Via enkele andere viewpoints rijden we verder naar Fiery Furnace, waar we met een ranger op pad mogen. Het is onze eerste begeleide activiteit van deze reis, en we weten niet echt wat we mogen verwachten. Als ik aan een ranger denk, dan zie ik Chuck Norris voor mij, maar de ranger die vandaag met ons op stap gaat ziet er helemaal anders uit. Het is een oude man, met toch een aantal eigenaardige trekjes. Hij heeft heel wat zenuwtics, en voor we vertrekken vind hij het nodig om hardop afscheid te nemen van zijn wagen: “Goodbye now dear car. Be good while I’m gone! And don’t run off with any of the other nice cars on the parking lot!”. Ik vind het maar een vreemde snuiter en niet echt een veelbelovend begin van onze namiddag. Arches heeft zoveel moois te bieden, en wij brengen drie uur van onze waardevolle tijd door met deze man…
Fiery FurnaceFiery Furnace kan je best omschrijven als een soort stenen doolhof, vol kloven, moeilijk begaanbare paadjes en grote rotsblokken. Omdat er geen goede kaarten zijn van dit gebied, mag je er enkel binnen onder begeleiding van een ranger, of nadat je een permit behaald hebt. Wij kiezen voor de gemakkelijkste optie, en daar hebben we geen spijt van. Al na een paar minuutjes stappen tussen de hoge rotsen, ben ik volledig gedesoriënteerd.
Thomas maakt kennis met "Crawl Through Arch"De wandeling blijkt gelukkig echt de moeite. De ranger blijkt een kranige oude kerel te zijn, die zonder veel problemen over de grootste rotsen klautert. Hij leidt ons langs een avontuurlijk pad naar een paar bogen die in dit minder toegankelijke stuk van het park verborgen liggen. Tijdens de wandeling moet ik verschillende keren mijn rugzak boven mijn hoofd houden om zijdelings door een smalle kloof te schuiven, en bij een afdaling is het vaak nodig om te gaan zitten en op mijn kont naar beneden te glijden. Bij een van de coolste stukken van de wandeling moeten we ons zijwaarts voortduwen tussen twee hoge muren waar geen duidelijke vloer in aanwezig is: met onze kont tegen de ene muur gedrukt, en onze voeten tegen de andere, proberen we zo elegant mogelijk naar de andere kant van de kloof te kruipen.
KlauterenThomas en ik vinden het allebei superleuk, maar heel wat mensen in onze groep lijken daar anders over te denken. Ik hoor verschillende vrouwen die zich kwaad maken op hun man omdat hij hen niet op voorhand gewaarschuwd had voor de halsbrekende toeren die hen te wachten stonden.
Het is na 5u als we terug veilig en wel op de parking belanden, en het is duidelijk dat we vandaag niet meer genoeg uren zonlicht hebben om alle bogen te bezoeken die we nog willen zien. We nemen ons voor om ons vanaf nu te beperken tot kortere wandelingen en uitzichtpunten naast de weg, maar er is een boog waarvoor ik nog een uitzondering wil maken: landscape arch.
Landscape ArchLandscape arch is de breedste natuurlijke boog ter wereld, en ziet eruit alsof ze ieder moment kan instorten. De wandeling naar landscape arch brengt ons ook langs tunnel arch en pine tree arch, en zo kunnen we weer drie bogen aan ons repertoire toevoegen. Van het mooie weer van deze morgen schiet ondertussen niets meer over, en vlak nadat we bij de auto zijn, begint het nog maar eens te regenen. Boven Arches hangen niets dan donkere wolken, en in de verte hoor ik het donderen. We beslissen om toch nog naar de Windows sectie te rijden voor de korte wandeling naar double arch. Onderweg komen we in een hevige bui terecht, maar als we bij de parking voor double arch aankomen, is het tijdelijk droog.
Double ArchGewapend met onze twee grote paraplu’s, wandelen we naar Double Arch. Ik ben er zeker van dat we tijdens de wandeling een grote regenbui over ons zullen krijgen, maar de boog lijkt mij zo cool dat ik het er voor over heb. Double arch is een constructie van twee bogen die een gemeenschappelijk been hebben, en het is zonder twijfel een van de grootste en spectaculairste bogen die we gezien hebben. Tegen al mijn verwachtingen in, is het nog altijd droog als we de boog staan te bewonderen. Ik vind dat we ons geluk lang genoeg op de proef gesteld hebben, en we beginnen aan de wandeling terug naar de auto.
Voor een keer wijken we af van ons “traag maar zeker”-principe, en we lopen bijna terug naar de auto. Net wanneer we de parking opwandelen begint het te regenen, en we gaan schuilen in de auto. De deuren zijn nog niet helemaal toe, of het begint te hagelen. De hagelbollen zijn nu nog groter dan die van gisteren, en ze vallen nog rapper uit de lucht. Thomas en ik kijken van uit onze comfortabele SUV hoe de wandelaars na ons de parking komen opgelopen. Een voor een zijn ze druipnat, en houden ze iets voor hun gezicht om zichzelf zo goed mogelijk tegen de hagelbollen te beschermen. Wij hebben hier ontzettend veel chance gehad.
Bij het buitenrijden van het park is het nog steeds aan het gieten, maar speciaal voor ons komt de zon nog een laatste keer door de wolken piepen om een showke te geven. Zo is de allerlaatste boog die wij in Arches National Park te zien krijgen een perfecte, volledige regenboog. What a day!
