Ko Samui is onze derde stop in evenveel dagen, dus maken we het onszelf gemakkelijk door een excursie te boeken. Ons tripje duurt een uur of vier en brengt ons langs een paar hoogtepunten van het eiland. De gids heeft vandaag een bijzonder moeilijk publiek: iedereen die gisteren naar Bangkok geweest is, doet al op voorhand minachtend over de twee kleine tempelkes die vandaag op het programma staan.
De gouden BoeddhaOnze eerste stop is dan ook een aangename verrassing. De Temple of the Big Buddha is eigenlijk een meditatiecentrum met een gigantisch gouden boeddhabeeld dat je al van kilometers ver ziet staan. De Boeddha zit bovenaan een versierde trap, en het uitzicht van aan de voet van het beeld naar beneden is ook de moeite. Je kunt de baai eronder zien liggen, en het helderblauwe water ziet er enorm uitnodigend uit. Ik snap onmiddellijk waarom Ko Samui gekend staat als een van de vele Thaise paradijseilanden.
De godin van genadeDe tweede tempel is ook mooier dan verwacht. In Wat Plai Laem krijgen we onder andere een beeld te zien van de Godin van Genade met 18 armen, en er is ook een groot beeld van een lachende boeddha. Ik ben duidelijk fan van Thaise kunst, want ik blijf mij maar verbazen over de kleurrijke decoraties, en ik blijf Thomas poken tot hij naar mijn goesting genoeg foto’s heeft genomen van al dat moois.
Wat Plai LaemHet is weer een warme dag, dus iedereen is blij dat de volgende stop een terrasje is. We krijgen een drankje met zicht op een van de mooiste stranden van het eiland, en ik denk nog maar eens dat Ko Samui echt wel een leuke plaats zou zijn om op vakantie te komen.
Agressief beestOnze laatste stop is een kokosplantage waar de voornaamste werknemers aapjes zijn. De aapjes worden van jongsaf aan getraind om in de hoge palmbomen te kruipen en de kokosnoten te plukken. Het is leuk om de aapjes in actie te zien, maar eigenlijk hadden we meer verwacht van deze stop. Er hangen momenteel geen echte kokosnoten in de bomen, dus is het moeilijk om ons een demonstratie te geven. Daarnaast is het ook duidelijk dat het aapje eigenlijk vooral een agressief ding is. Van zodra zijn trainer de andere kant op kijkt, probeert het aapje hem te bijten. De trainer heeft een stok vast, en ik ben zeker dat de aanwezigheid van een bus toeristen de enige reden is dat het aapje geen pak rammel krijgt. Ik vind het opeens allemaal een stuk minder leuk.
Niet veel later worden we afgezet aan de boot, en ik vind het jammer dat ons bezoekje aan Ko Samui er al op zit. Net als gisteren heb ik het idee dat ik mij hier zonder problemen nog wel een paar dagen zou kunnen bezighouden. Het is een van de mooiste eilandjes die we al gezien hebben, met een heel goede balans tussen Aziatische charme en Westerse faciliteiten. Ik snap dat zo veel mensen razend enthousiast zijn over Thailand, en sluit zeker niet uit dat Thomas en ik hier ook nog eens een week in hangmat zullen komen liggen.
