Istanbul is een van de havens waar ik enorm naar uitkeek, en dat blijkt volkomen terecht. Wat een topstad! Nog voor we goed en wel van de boot zijn, voelen we ons al helemaal welkom in Istanbul. De toeristische dienst van Turkije komt op de boot plannetjes van de stad uitdelen, en zij verzekeren ons dat alle bezienswaardigheden op wandelafstand liggen. Bij het buitenwandelen van de haven laten we de taxichauffeurs dan ook vrij kordaat weten dat we niet geinteresseerd zijn. De taxibestuurder die ons aansprak, blijft glimlachen en wenst ons een prettige dag toe. Thomas en ik vallen bijna omver van het verschot: een beleefde taxichauffeur! Daar kunnen ze in Vietnam en Cambodia nog iets van leren.
Thomas bij de Blauwe MoskeeEen wandelstad met vriendelijke mensen, dat zijn onmiddellijk twee grote bonuspunten. Neem daar nog bij dat we ideaal citytripweer hebben (stralend blauwe hemel, maar niet warmer dan een graad of 10), en je begrijpt dat onze dag op voorhand al niet meer stuk kan.
Na een kwartiertje stappen, komen we aan bij de Galeta brug. De brug bestaat uit twee verdiepingen, en wij kiezen om op de autovrije benedenverdieping te wandelen, tussen alle typische bars en restaurants. Uit mijn ooghoek zie ik plots een klein visje naar boven spartelen. Ik denk heel even dat ik nog slaap, maar blijkbaar heeft een van de honderden vissers op de bovenverdieping net zijn lunch binnengehaald. Bizar!
KruidenbazaarAan de overkant van de brug wandelen we recht de kruidenbazaar binnen, en we zijn onmiddellijk fan. Je hebt hier honderden stalletjes waar ze alle mogelijke kruiden en delicatessen verkopen. Alles is heel aantrekkelijk gepresenteerd, en het ruikt superlekker in de bazaar. Wij zijn nog aan het bekomen van ons uitgebreide ontbijt, maar nemen ons nu al voor om hier later vandaag nog terug te komen.
Via een wirwar aan smalle winkelsteegjes komen we even later in de Grand Bazaar terecht. In dit enorme complex kan je uren ronddwalen tussen de duizenden stalletjes. De winkels zijn gesorteerd volgens thema: alle juweliers zitten in dezelfde gang, er is een hoekje voor lederwaren, een sectie voor stoffenwinkels, ... maar ik ben vooral fan van de lantaarnwinkels. Ze verkopen hier mozaieklantaarns in de mooiste kleuren, en de enige reden dat ik er geen gekocht heb, is dat we nog geen huis hebben. Van zodra Thomas en ik een permanenter nest hebben, ga ik terug naar Istanbul om voor in al onze kamers minstens 1 lantaarn te kopen.
Bij de Blauwe MoskeeWe verlaten de Grand Bazaar met lege handen, maar als we even later door een straat vol bakkerijen wandelen, kunnen we ons niet langer beheersen. De verse baklava die hier overal in de etalages ligt, ziet er zo lekker uit dat we gewoon moeten proeven. We kopen proevertjes van vier verschillende soorten, en ze zijn allemaal nog beter dan ze eruit zien. Baklava is eigenlijk gewoon een bladerdeeggebakje met geplette noten dat gedrenkt werd in de honing, en het geheel is crimineel lekker.
De koepel van de Blauwe MoskeeAl knabbelend bereiken we het Sultanahmet plein, waar de belangrijkste bezienswaardigheden van Istanbul verzameld staan. De Blauwe Moskee en de Hagia Sophia liggen hier mooi tegenover elkaar te blinken. Na ons bezoek aan de Taj-Mahal-achtige Sheikh Zayed moskee in Abu Dhabi, had ik me voorgenomen om nooit meer een andere moskee te bezoeken, omdat het alleen maar een teleurstelling kon zijn. Ik ben blij dat ik voor de Blauwe Moskee een uitzondering gemaakt heb, want het is echt een mooi gebouw. Ik krijg toepasselijk een blauwe hoefddoek bij het betreden van de moskee, en binnen zijn we onder de indruk van de koepel en de glasramen.
Bij een blauwe moskee hoort een blauwe hoofddoekDe meeste moskeeen hebben een of twee minaretten, maar deze heeft er maar liefst zes. De Arabische wereld vond het niet kunnen dat de architect zo arrogant was om zijn gebouw evenveel torens te geven als de heiligste moskee in Mekka, en eisten dat hij er minstens een afbrak. In plaats van zijn eigen constructie te vernielen, heeft hij gewoon twee minaretten laten bijbouwen in Mekka, en daarmee was iedereen weer content.
De Hagia SophiaOnze volgende stop is de Hagia Sophia. Vroeger was het een Christelijke kerk, daarna was het een moskee, maar nu is het gewoon een museum. In de praktijk wil dat zeggen dat het een leegstaand religieus gebouw is met een hoog entreekaartje. Toch is de Hagia Sophie de entreeprijs zeker waard: mooie gouden koepels, indrukwekkende bogen, en heel gedetailleerde mozaieken. Knap!
In de Hagia SophiaWe doen een terrasje met zicht op de Blauwe Moskee en de Hagia Sophia terwijl we snoepen van een zakje gepofte kastanjes. Istanbul is duidelijk niet alleen mooi, maar ook heel lekker! Terwijl wij aan het bekomen zijn van onze drukke voormiddag, komt de oproep tot het middaggebed. In Istanbul vind je op iedere straathoek wel een moskee, en er is geen plek in het centrum waar je niet minstens een paar minaretten kunt zien. De oproep tot het gebed is dan hier dan ook een hele belevenis: uit alle mogelijke richtingen hoor je Arabische gezangen.
De Basilica CisterneWij zetten onze tocht rond het Sultanahmetplein verder, en wandelen over de Hippodroom met onder andere een obelisk die de Romeinen van Egypte naar Istanbul gesmokkeld hebben. Daarna wil ik graag de Basilica Cisterne bezoeken. Thomas is niet echt enthousiast en snapt niet waarom ik een waterreservoir wil gaan bekijken, tot we er zijn. Het waterreservoir heeft 336 zuilen, en lijkt daardoor op een kerk. De sfeervolle belichting en muziek zorgen voor een aparte ervaring, maar jammer genoeg is het zo goed als onmogelijk om de Basilica op foto vast te leggen.
We wandelen nog langs het Topkapi Paleis, dat helaas gesloten is voor het publiek op dinsdag, en daarna keren we voorzichtig terug naar onze boot. Uiteraard stoppen we nog eens aan de kruidenbazaar om onze voorraad baklava aan te vullen, en met onze laatste Turkse centen kopen we verschillende soorten Turks Fruit. Daarna installeren we ons op het bovendek van de Aurora, het beste terras in heel Istanbul. In de verte zien we de Blauwe Moskee en de Hagia Sophia, en terwijl we smullen van onze Turkse lekkernijen tellen we maar liefst 24 minaretten.
Het smaakt naar meer, zowel Istanbul als de baklava en het Turks fruit...
